Sunday, September 30, 2012

σχεδον οκτωβρης..

ενα σεντονι μωβ..αστραφτει στον ουρανο ο ουρανος..ενα κυμα ζεστης πλανιεται απο το ανοιχτο παραθυρο..ο καμπος σκεπαζεται απο τον καπνο..η θαλασσα διπλα φωτιζει..το βλεμμα πλανιεται..δεν ησυχαζει πουθενα..σκεψεις βουνα..καμποι απο συναισθηματα..ο χρονος που χορευει ενα πλοιο που σε ταξιδευει..εφυγα..γυρισα..και ακομα ονειρευομαι..εναν πλανητη..εναν θεο..εναν πριγκιπα να με σωσει απο την πραγματικοτητα..να με σωσει απο το μυαλο μου..λεξεις υποσχεσεις και ονειρα..βαμμενα κοκκινα μαυρα και πρασινα αλογα να τρεχουν στην ακτη σαν κυματα..ενας κυκλος χρυσος πλατινενιος η ασημενιος..τεσσερις τοιχοι να σε σκεπαζουν απο την βροχη..ο χρονος που κλεινει σε λιγο και ο νεος που ερχεται..ανοιχτες φυλακες και ποντικοι δεσμοφυλακες..μαυροι γλοιωδεις..γυριζεις το βλεμμα και γελας..το τραπεζι διπλα απο το δεντρο κρεβατι ηταν πανερμορφο..ο τσε γελουσε ταλαιπωρημενος και ασπρομαυρος..συμβολο μιας ολοκληρης γενιας..το σφυροδρεπανο ηταν κατακοκκινο..ικανο να σπασει ολα τα δεσμα..οτι δεν λυνεται κοβεται..και οι πορτες ανοιγαν και εκλειναν..ολοκληρες δεκαετιες χωρις ονειρο..στυγνο γαλαζιο..ο πρωινος καφες..ενα δεντρο πιο ψηλο απο οσο χωραει η ματια..η καρεκλα που επινε τον καφε του o μαρξ σε μια τετραγωνη πλατεια..γιατι μια πλατεια να ειναι τετραγωνη?που χαθηκε η εξοδος διαφυγης?το πλοιο σαλπαρε το αεροπλανο εφυγε..η ζωη συνεχιστηκε απο εκει που ειχε μεινει..φθινοπωριασε..εφτασε σχεδον ο οκτωβρης..το κοκκινο πανο κατεβηκε απο το παταρι..περιμενω την μαγισσα μου να ερθει να απλωσει παλι το απαλο ημιφως.. :)