Friday, November 21, 2008

Κρυφή προσευχή..

Ένα φως στα βάθη σου. Μια αχτίδα που με τυφλώνει. Γιατί φοβάσαι να μου το πεις? Γιατί?
Ένα σημάδι στα χείλη σου. Ο δρόμος κλειστός. Κι όμως θα έρθω.Θα φτάσω σκυφτός ως εκεί και θα σωριαστώ εξουθενωμένος στην αγκαλιά σου.
Στις χούφτες σου το δάκρυ δε χωρά να φυλακιστεί, στα γόνατα θα πέσω, μη με κοιτάζεις. Είναι κρυφή η προσευχή.
Ανοίγεις τα χέρια σου, ζαλίζομαι, παραπατώ. Γκρεμός μου μοιάζει, γκρεμός η αγκαλιά σου. Κι όμως πέφτω. Νοσταλγώ και απορώ. Είσαι 'δω?
Το βλέμμα μου κοντοστέκεται στ' αυλάκια που σχηματίζει το χαμόγελο σου.
Ο κόσμος ψυχρός κι ακόμη πέφτω. Κι αν κρατηθώ απ' την παλάμη σου, πόση θέρμη μπορεί να μου χαρίσει ν' ανασάνω?
Και μέσα στα "ίσως" σου να ψάχνω το "πως"..
Μέσα στα "δεν ξέρω" σου να ψάχνω το "γιατί" μου..
Δεν ήτανε για μένα. Και τότε δεν ήτανε.
Κι αν ήτανε φοβήθηκα ν' αντικρύσω την αλήθεια.
Γιατί άλλο τις πληγές σου δεν ξεσκίζω. Καιρός να σε σεβαστώ και λίγο. Συγχώρα με..
Η ευτυχία στα σκαριά. Άλλο να την ποθείς για μένα κι άλλο να μη τη χαρίζεις. Άλλο αν είμαι ανικανοποίητος..

..κι η χαρά μου να ζει προσεχώς..
Να μη λησμονώ, να μη λυπάμαι για το χαμένο χρώμα των ματιών μου. Ακόμη να σ' αγκαλιάζω κι ακόμη να προσπαθώ να καταλάβω τι μου συμβαίνει..
Αλλάζω προσωπεία να δω τις αντιδράσεις σου. Να δω ποιο αγαπάς περισσότερο, να το φορώ συχνότερα.
Αλλάζω τα σημεία. Από στιγμή σε στιγμή. Από καιρό σε καιρό. Το τέλος βάζω γι' αρχή να δω αν μπορώ τελικά να σε φτάσω.
Ζω στο αλλού. Μακριά σου. Το αλλού χάνεται, γι' αυτό χάνομαι κι εγώ. Συγχώρα με. Με παρασέρνει. Μπορείς να με κρατήσεις?
Θυμάμαι τη φωνή σου. Έγινε σιωπή. Πέφτω στα γόνατα. Κλείσε τα μάτια. Την καρδιά. Η προσευχή είναι κρυφή.
Κρύφτηκαν τα όνειρα. Λες να χωρούν μεσ' στη χούφτα σου κι αυτά?
Κι η ελπίδα? Την έκρυψες στα στήθια σου? Όχι, εκεί δε θα ψάξω. Δίχως ελπίδα, να σ' έχω για πάντα..
Κλείσε τ' αυτιά σου. Σκόρπιες λέξεις. Κρυφή προσευχή.
Χαμένος στο σήμερα. Στο τότε. Στο τώρα.
Σήκωσες το σταυρό μου στις πλάτες σου για λίγο. Σε βάρυνε και τον άφησες να πέσει απότομα στους ώμους μου. Και λύγισα. Και παραπάτησα. Η αγκαλιά σου μπροστά μου. Ο γκρεμός μου.
Και με σταύρωσες μια μέρα. Και το μετάνιωσες αργότερα. Ξέρω ότι μου άξιζε, αλλά πονούν τα λάθη σαν καρφιά στις παλάμες μου.
Κρασί απ' το ποτήρι σου? Σταγόνα από τα χείλη σου? Ένα φιλί στο μέτωπο και φύγε. Θέλω μόνος μου να μείνω για λίγο. Σ' έχω πεθυμήσει. Δακρύζω στην προσευχή μου. Φωνάζω τις λέξεις δυνατά. Κρυφά. Για σένα.
Γύρισε. Δεν έφυγα. Δεν έφυγες. Πέφτω στα γόνατα. Άνοιξε τα χέρια σου. Αγκάλιασέ με. Η προσευχή μου θα 'ναι πάντοτε κρυφή.
Μην την πάρει ο άνεμος φοβάμαι..

Saturday, November 8, 2008

ειναι που περασε ο οκτωβρης μου..ειναι οι μερες που ξημερωνουν και καμια φορα βουλιαζω στο φως του ηλιου..ειναι οι απαιτησεις που εχω καμια φορα..και πιο συχνα ειναι οι παρανοησεις..η τρελα που κρυβεται στο μικρο μυαλουδακι μου..ο παραλογισμος μου.."το μισος που νιωθω για μενα ειναι φωτια"¨..ναι μην γελιεσαι ειμαι ενα βημα μπροστα..οχι μιση και παθη..εφτασα πια στα μισα..το νιωθω πως γερναω..γερνας?ΟΧΙ ΒΕΒΑΙA!"u and i we are going to live for ever".. μα καλα θες να ζησεις για παντα.. ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ..τα χρωματα αλλαζουν..σαν εικονες που βλεπεις μεσα σε νερο..διαπερνωντας ενα πρισμα..κοιτωντας απο τον ηλιο στην γη..καμια φορα σηκωνω τα ματια και ψαχνω λιγο γαλαζιο..οι ωρες περνανε και ακομα να βρω το γαλαζιο που ψαχνω..μια φορα σε εψαξα..μια φορα σε βρηκα..καθε μερα με χανω..καθε μερα με βρισκω αλλιως..τα κυτταρα μου μεταλλασονται..η ψυχοσυνθεση μου χρωματιζεται..γινομαι κοκκινο και μετα μωβ..μαυρο καφε..οχι πρασινο το ξεριζωσα απο μεσα μου..ξυπνησα μια μερα και αποφασισα να ντυθω μωβ..ειπα πως αυτα τα ρουχα μου ταιριαζαν..τα ματια μου ειναι καφε..και τα χειλη μου κοκκινα σαν αιμα..τα λογια μου κοβουν και η ψυχη μου ολα καινουργια ρουχα φοραει..η καρδια μου η καρδια μου η καρδια μου η καρδια μου ολο αυτη μου φταιει..καπου καποιος μου ειπε πως αν ρωτησεις πεντε γιατι θα αγγιξεις την αληθεια..

θελεις να παιξουμε?

ισως σε αγγιξω..

"But still you'll never get it right,cos when you're laid in bed at night,watching roaches climb the wall,if you call your Dad he could stop it all.You'll never live like common people,you'll never do what common people do,you'll never fail like common people,you'll never watch your life slide out of view,and dance and drink and screw,because there's nothing else to do."